Pliki do pobrania
N1366
Profesor Uniwersytetu Warszawskiego, córka Zygmunta Adama Zyblewskiego (1915–1944), nauczyciela, uczestnika wojny obronnej Polski 1939 r., oficera AK, zamordowanego w Forcie III Pomiechówek.
Jest koniec sierpnia 1943 r., piękny letni dzień. Zygmunt Zyblewski jest na spacerze ze swoją półtoraroczną córeczką Ewą. Wspólnie zbierają kwiatki na łące – jest to jedna z ulubionych przez dziewczynkę form spędzania czasu z ojcem. Sielanka jednak kończy się niespodziewanie następnego dnia. 29 sierpnia Niemcy zabierają jej ojca i przewożą do obozu w Forcie Pomiechówek. Malutka Ewa zapamiętuje ten moment na całe życie, gdy płakała wraz z mamę i babcią, nie rozumiejąc jeszcze powagi sytuacji. W pamięci pozostaje jej także jeden szczegół – ubierającego się ojca, który niepostrzeżenie dla pilnujących go żandarmów zsuwa z ręki sygnet i zegarek, jako pamiątki dla najbliższych. Ów sygnet, wraz z zasuszonymi zebranymi po raz ostatni wspólnie kwiatami, stają się później dla dorosłej Ewy niemal rodzinnymi relikwiami, najcenniejszymi pamiątkami po ojcu.