Opowiedziane

https://opowiedziane.ipn.gov.pl/ahm/swiadkowie/21665,Nissimov-Chava.html
2024-03-29, 10:32

Chava Nissimov

Działaczka społeczna, pisarka, dziewczynka ocalona z Holocaustu.

Chava Nissimow urodziła się 9 czerwca 1939 r. w Warszawie w żydowskiej rodzinie Altszylerów. Otrzymała imię Ewa. Imię zmieniła po wojnie po wyemigrowaniu do Izraela, a nazwisko przejęła po mężu. Jej rodzice – Stanisław i Anna – mieszkali wraz z nią w centrum miasta, przy ul. Świętojerskiej 34.

W 1940 r. cała rodzina została zamknięta w getcie warszawskim. Tam w warunkach niedostatecznej higieny ojciec Ewy zachorował na tyfus i niedługo potem zmarł w wyniku choroby. Chorowała również ona sama. Gdy w getcie zabrakło leków, jej matka nieodpłatnie uzyskała pomoc od polskiego lekarza. W 1942 r. jej cała rodzina, poza matką, została wywieziona z getta do obozów zgłady. W getcie pozostały same. Udało się im wydostać na „aryjską” stronę i skutecznie ukryć. Ciotka Ewy zorganizowała przewiezienie dziewczynki do rodziny Polaków, Bronisławy i Wawrzyńca Walczaków, mieszkających w osiedlu robotniczym na obrzeżu Siedlec. Jej matka uzyskała fałszywe dokumenty i sama zgłosiła się na roboty do Niemiec.

Dziewczynka u rodziny Walczaków ukrywała się dwa lata. W 1945 r. odnalazła ją ciotka i zabrała do siebie. W tym samym czasie matce Ewy Altszyler udało się wrócić do Polski. Po jej powrocie obie wyjechały do Niemiec, gdzie trafiły do obozu przesiedleńczego w Bad Reichenhall koło Monachium.

Na skutek trudności z emigracją do Izraela ponownie powróciły do Polski. Ewa została po pewnym czasie wywieziona do Izraela przez żydowską organizację zajmującą się odzyskiwaniem żydowskich dzieci ukrywanych podczas okupacji, matka dołączyła do niej później. W Izraelu oddano ją do kibucu i już jako Chava odbyła służbę wojskową. Kibuc opuściła dopiero po wyjściu za mąż i w krótkim czasie urodziła troje dzieci.

Rozpoczęła studia uniwersyteckie i pełniła funkcje kierownicze w socjalnych placówkach pomocowych i terapeutycznych dla dzieci i dorosłych. W wieku 60 lat zaangażowała się pracę w organizacji pomagającej Żydom poszkodowanym wojną w uzyskiwaniu świadczeń i odszkodowań od Niemców. Osiem lat później zaczęła działać również w organizacji Claims Conference.

Zajmowała się pisarstwem, zarówno poezją jaki i prozą, tworzyła dzieła nawiązujące do jej osobistych przeżyć czasu wojny i okresu po jej zakończeniu. Jest w Izraelu znaną, nagradzaną pisarką, udzielała się społecznie, przekazuje młodszym wiedzę o Holokauście i przykładach polskiej pomocy Żydom podczas niemieckiej okupacji. W swoich wspomnieniach często wracała do czasów wojennych, zwłaszcza do Siedlec, które wywoływały u niej żywe uczucia. Podejmowała starania, aby rodzina Walczaków została pośmiertnie uhonorowana Medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Przejdź do relacji

Opcje strony