Jerzy Krupa
Żołnierz Polskiego Państwa Podziemnego, członek oddziału Aleksandra Rusina ps. Olek, założyciel Tajnej Organizacji Polskie Powstańcze Siły Zbrojne, Żołnierz Wyklęty.
Jerzy Krupa ps. Burza urodził się 20 września 1930 r. w Krzeszowie w powiecie kamiennogórskim jako syn malarki i policjanta. Od maja 1944 r. do stycznia 1945 r. działał jako żołnierz AK w Okręgu Krakowskim w Inspektoracie AK Tarnów kryptonim „Tama”. Następnie w lipcu 1945 r. wstąpił do organizacji Ruch Oporu Armii Krajowej (ROAK). Do marca 1947 r. był żołnierzem samoobrony AK i WiN w oddziale Alessandra Rusina ps. Olek działającego na terenie Lubelszczyzny w ramach oddziałów AK Inspektoratu Lublin. W oddziale „Olka” Jerzy Krupa uczestniczył w wielu akcjach mających na celu walkę z reżimem komunistycznym, zwalczaniem sił UB, rozbijaniem i rozbrajaniem oddziałów MO i ORMO. W lipcu 1946 r. na terenach działania Aleksandra Rusina pojawiły się odziały mjr Hieronima Dekutowskiego ps. Zapora. Przez dwa miesiące odziały „Zapory” i „Olka” wspólnie przeprowadziły wiele akcji m. in.: wyprawę na Tuszów Narodowy oraz Jasło.
W marcu 1947 r. Aleksander Rusin ujawnił się wraz z odziałem przed UB w Mielcu. Jerzy Krupa dalej działał w partyzantce i w 1948 r. założył w Dębicy grupę Tajna Organizacja Wojskowa Armia Kresów.
Za swoją działalność podziemną, 20 lipca 1949 r. został aresztowany przez UB i osądzony. Wyrok odbywał m.in. w kompaniach karnych w Jaworznie oraz w kopalni „Wujek”. W 1953 r., po trzech latach więzienia wyszedł na wolność.
W 1963 r. w Dębicy powołał do życia tajną organizację Polskie Powstańcze Siły Zbrojne. Ponownie został aresztowany w 1979 r. i skazany na 4 lata więzienia. Z zakładu karnego zwolniono go w 1981 r., na wolności włączył w działania Solidarności oraz Konfederacji Polski Niepodległej.
Został odznaczony Krzyżem z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości (2013).