Mieczysław Chojnacki
Żołnierz Armii Krajowej i powojennego podziemia antykomunistycznego, więzień stalinowski skazany na karę śmierci, świadek ostatnich chwil życia mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”.
Mieczysław Wojciech Chojnacki urodził się 26 marca 1924 r. w Sierpcu. Formację patriotyczną zdobywał już przed wojną w harcerstwie radzymińskim. W 1940 r. wstąpił do Korpusu Obrońców Polski przyjmując pseudonim „Młodzik”, a od 1941 r. został żołnierzem ZWZ, a potem AK w Radzyminie. Brał udział w akcji „Burza”. W 1944 r. został aresztowany przez Niemców i wywieziony do obozów w Rzeszy, skąd powrócił do Polski w listopadzie 1945 r. Jeszcze w tym samym miesiącu skontaktował się ze swym dawnym dowódcą por. Józefem Marcinkowskim i wstąpił do ROAK Obwód „Mewa”. Po jego rozformowaniu wyjechał do Dolny Śląsk, gdzie w 1950 r. został aresztowany przez Informację Wojskową. W celi więzienia na Rakowieckiej w Warszawie siedział z wieloma wybitnymi przedstawicielami polskiego podziemia antykomunistycznego. Sam skazany na karę śmierci, zamienioną następnie na 15, a potem 10 lat, więzienie opuścił dopiero w 1960 r. Zmarł 21 stycznia 2020 r. Został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Żołnierzy Polskich 1920 r. w Radzyminie.