N0560
Działaczka Solidarności, członek Zarządu Regionu Mazowsze, represjonowana i wielokrotnie aresztowana, w stanie wojennym internowana. Posłanka, senator, deputowana do Paramentu Europejskiego.
Początek 1982 r. Ewa Tomaszewska wraz z innymi aresztowanymi zostaje przewieziona na skraj Polski, przy granicy ze Związkiem Sowieckim do Ośrodka internowania dla kobiet w Gołdapi. Jest świadkiem wielu tragedii spowodowanych rozdzieleniem rodzin, niedopuszczania do widzeń matek ze swoimi dziećmi. W akcie protestu podejmuje się głodówki. Jak na tak dramatyczne kroki reagują komuniści? W Święto 3 Maja opozycjonistki wieszają na dachu budynku oraz w sali flagi biało-czerwone z kirem. Władze Ośrodka żądają zdjęcia flag. Sprowadzono oddziały milicji, a kilkadziesiąt kobiet pilnuje ściany z flagą, by nikogo obcego do niej nie dopuścić. Milicja napiera, ściana jest oszklona, słabej konstrukcji i w pewnym monecie pojawia się realne zagrożenie katastrofy budowalnej… Po kilku miesiącach nadchodzi upragniony czas wyjścia na wolność. Władze Ośrodka nie wyrażają zgody, by zabrać ze sobą posiadane medykamenty. Ewa jest pierwszą osobą w kolejce, z pudełkiem z lekami. Podczas szczegółowej rewizji odkręcano fiolki z tabletkami, rozsypywano na podłogę i deptano, darto bandaże. Niszczono leki, by nie mogły nikomu już pomóc. W tej sytuacji ostro reaguje Alina Pieńkowska, więziona pielęgniarka. Kolejne dziewczyny kategorycznie odmawiają rewizji wskutek czego wstrzymano dalsze wypuszczanie osadzonych. Co się dzieje dalej? Dlaczego dochodzi do ponownego aresztowania pod kopalnią „Wujek”? Posłuchaj jak Ewa Tomaszewska ukrywała pieniądze dla górników z Jastrzębia, z jaką traumą żyły matki pomordowanych dzieci w stanie wojennym, wysłuchaj w notacji jakie były kobiety Solidarności.
