Mieczysław Kurek
Łagiernik, syn legionisty i żołnierza wojny polsko-bolszewickiej zamordowanego w 1940 r. przez Sowietów, oficer LWP.
Mieczysław Kurek urodził się 17 listopada 1928 r. na Polesiu, w nieistniejącej obecnie osadzie Omelisk. Jego ojciec Czesław Kurek był żołnierzem Legionów Polskich i Wojska Polskiego, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, za co w ramach osadnictwa wojskowego otrzymał później gospodarstwo na Kresach. Po zakończeniu działań wojennych w czasie wojny obronnej 1939 r., na początku października ojciec Mieczysława został aresztowany przez NKWD i osadzony w więzieniu w Brześciu. Przebywał tam prawdopodobnie do stycznia 1940 r., jego dalsze losy są nieznane. Któregoś dnia, w styczniu 1940 r. matka Mieczysława wróciła z Brześcia, zebrała swoje dzieci i powiedziała: „Paczkę którą przygotowałam dla ojca mam ze sobą. Tam mi powiedzieli, że jemu nic nie jest już potrzebne”.
Rodzina Mieczysława Kurka nie czuła się bezpiecznie na Kresach i postanowiła wyjechać do Siemiatycz, aby zamieszkać u rodziców Czesława. Na początku 1940 r. Mieczysław uczęszczał do szkoły w Drohiczynie nad Bugiem. 20 czerwca 1941 r. rodzina Kurków została deportowana do pracy w głąb ZSRS. Po długiej podróży koleją i statkami trafili do posiołku Pristanskoe w obwodzie omskim. Przydzielono im ziemiankę i zapędzono do pracy w kołchozie „Spuścizna Lenina”, gdzie Mieczysław pracował, zrywając len na polach oddalonych o ok. 10 km od kołchozu. Na początku 1942 r. do Polaków zamieszkujących te tereny trafił polski delegat, który poinformował ich, że w ciągu miesiąca przypłynie po nich statek i zostaną ewakuowani do Palestyny. Niestety, czas płynął, a obiecana ewakuacja nie następowała. Z powodu głodu i biedy matka Mieczysława musiała oddać wszystkie swoje dzieci do sowieckiego domu dziecka w Tomsku. Mieczysław wraz z innymi polskimi dziećmi został następnie przeniesiony w pobliże Krasnodaru, do stanicy kozackiej Afipskaja. Po skończeniu ósmej klasy Mieczysław postanowił z trzema kolegami uciec do Polski. Wyprawa do Polski się powiodła – przez Kijów i Lwów wraz z innymi repatriantami grupa uciekinierów dotarła do Przemyśla. W domu dziecka została siostra Mieczysława. Jego matka pracowała wtedy na Ukrainie. Obie kobiety wróciły do Polski w 1946 r.
Mieczysław Kurek zdawał egzamin na SGH, później rozpoczął służbę wojskową i został zawodowym żołnierzem, a następnie uzyskał stopień oficerski. Służył m.in. w Szkolnej Kompanii Oficerów Rezerwy w Koźlu, w 1955 r. był wykładowcą w Studium Wojskowym na Politechnice Warszawskiej. W 1970 r. wziął udział w misji w Wietnamie, w ramach Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli.
„Szlaki Nadziei. Odyseja Wolności” to projekt, który ma na celu upamiętnić wysiłek zbrojny Polskich Sił Zbrojnych podczas II wojny światowej oraz losy ludności cywilnej ewakuowanej z ZSRS wraz z armią gen. Andersa.
