Anna Mizikowska
Działaczka konspiracji niepodległościowej w Szarych Szeregach, uczestniczka Powstania Warszawskiego, więźniarka stalinowska, nauczycielka, działaczka „Solidarności” Oświaty, major Wojska Polskiego.
Anna Złoch urodziła się 1 lutego 1926 r. w Siedlcach. Tam spędziła dzieciństwo, ukończyła szkołę powszechną i pierwszą klasę w Gimnazjum Państwowym im. Królowej Jadwigi. Była najmłodszym z czworga dzieci Władysława – pracownika kolei, i Ludwiki z domu Orzechowskiej. W rodzinnym mieście wstąpiła do zuchów, a potem do harcerstwa. W 1939 r. uczestniczyła w Pogotowiu Harcerskim służącym pomocą żołnierzom, którzy przez Siedlce kierowali się na wschód. W 1941 r. wraz z rodziną (ojciec zmarł w 1936 r.) przeniosła się do Warszawy, gdzie kontynuowała służbę w Szarych Szeregach. W stolicy rozpoczęła naukę w prywatnym gimnazjum H. Gepnerównej. Po reorganizacji zastępu została wcielona do scalonej z AK Bojowej Organizacji „Wschód”. W Powstaniu Warszawskim była łączniczką w oddziale „Narocz”, podporządkowanym Batalionowi „Parasol”, a następnie walczyła w Śródmieściu w kompanii ochrony w Kwaterze Głównej Okręgu Warszawskiego. Po upadku Powstania wyszła z miasta z ludnością cywilną. 1 sierpnia 1945 r. została zatrzymana przez UB i przewieziona do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego na ul. Koszykową. Po przesłuchaniu skazano ją na 8 lat więzienia, zamienione w wyniku amnestii na 2 lata w zawieszeniu. Na wolność wyszła w grudniu 1945 r. Rozpoczęła studia prawnicze, które ukończyła w 1949 r. W tym samym roku wyszła za mąż za Jana Mizikowskiego. W latach 80. współorganizowała struktury „Solidarności” Oświaty i Wychowania. W grudniu 1986 r. zainicjowała działalność Warszawskiej Rady Archidiecezjalnej Duszpasterstwa Nauczycieli i Wychowawców. Zmarła 18 sierpnia 2020 r. Spoczywa na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.