Władysław Dąbrowski
W 1940 r. został zesłany na Syberię, gdzie rok później zaciągnął się do powstającego w ZSRS polskiego wojska. Z Armią gen. Andersa trafił do Iranu, potem do Iraku, Palestyny i Egiptu. W 15. Pułku Ułanów Poznańskich 2. Korpusu Polskiego PSZ jako pancerniak walczył o Monte Cassino, Ankonę i Bolonię.
Władysław Dąbrowski urodził się 6 października 1924 r. w Warszawie w domu dziadków. Później wraz z rodzicami zamieszkał w Nowogórdku, gdzie jego ojciec otrzymał pracę w Policji Państwowej. Tam ukończył trzy lata szkoły powszechnej prowadzonej przez siostry nazaretanki. Kolejne cztery lata uczęszczał do szkoły państwowej. Kolejne trzy lata pobierał nauki w państwowym gimnazjum im. A. Mickiewicza. 17 września 1939 r. do Nowogródka wkroczyły oddziały Armii Czerwonej. Ojciec Władysława został internowany na Litwie. Pomimo tego, ze trafił potem do sowieckiego obozu w Kozielsku udało mu się przeżyć. Władysław wraz z matką i młodszym o cztery lata bratem zamieszkali u sąsiadów. 13 kwietnia 1940 r. w ramach tzw. drugiej deportacji zostali aresztowani i wywiezieni pociągiem na wschód. Najpierw trafili do Aktiubińska w Kazachstanie, a następnie przewiezieni do kołchozu koło Noworosyjska. Matka została przydzielona do brygady pracującej na roli, potem znając rosyjski była opiekunką w żłobku, Władysława skierowano do brygady traktorzystów, młodszy brat rozpoczął naukę w sowieckiej szkole. Po napaści Niemiec na ZSRS w 1941 r., a krótko potem podpisaniu porozumienia Sikorski-Majski, Władysław został objęty amnestią i zaciągnął się do tworzonej w Związku Sowieckim przez gen. W. Andersa Armii Polskiej. Już jako żołnierz w 1942 r. wyjechał do Kazachstanu i dotarł do Uzbekistanu, gdzie przeszedł szkolenie wojskowe. Następnie znalazł się w Kranowodsku skąd wraz ze swoim pododdziałem został przewieziony przez Morze Kaspijskie do Iranu i poddany kolejnemu szkoleniu. Tam został przydzielony do 15. Pułku Ułanów Poznańskich i dalej służył jako żołnierz załogi kilku typów samochodów pancernych. W 1943 r. znalazł się w Palestynie, a w 1944 r. w Egipcie. W lutym jego jednostka została przewieziona do Włoch i trafiła na front w środkowych Apeninach. W maju 1944 r. uczestniczyła w zdobyciu Monte Cassino, Ancony i Bolonii. Po zakończeniu kampanii włoskiej Władysław Dąbrowski trafił do Anglii, gdzie w szkołach zorganizowanych przy Armii Polskiej podjął przerwaną wojną naukę. Po zdemobilizowaniu w 1946 r. drogą morską 24 lutego 1947 r. powrócił do Polski i zamieszkał na stałe w Gdańsku. Pracował w transporcie publicznym i Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Handlu Wewnętrznego. Za zasługi wojskowe i cywilne ostał odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino, Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Wojska, Medalem „Pro Patria”. Posiada stopień kapitana rezerwy WP.