N0707
Profesor socjologii, publicystka, działaczka opozycji demokratycznej w PRL.
Jest rok 1956, Poznań. W mieście trwa wielki strajk przeciwko władzy komunistycznej, który przejdzie do historii pod nazwą Poznańskiego Czerwca. Robotnicy, i nie tylko, upominają się o swoje prawa tak socjalne, jak i obywatelskie. Kilkunastoletnia Jadwiga Staniszkis wraz z bratem, ukryci w krzakach obserwują przebieg dramatycznych wydarzeń. Są świadkami strzelania przez bezpiekę i wojsko do protestujących. Nikt z nich wtedy nie spodziewa się, że władza może kazać otworzyć ogień do Polaków upominających się o godność i wolność. Jadwiga jednak, wywodząca się z rodziny endeckiej, nastawionej antykomunistycznie, już wtedy wie, że komuniści są zdolni do takiej reakcji. Utwierdzi ją to jeszcze mocniej w jej życiowej postawie wobec tego systemu, którą będzie później przejawiać podczas kolejnych wielkich protestów społecznych, już jako czynna ich uczestniczka.
