Aktualnie znajdujesz się na:

Wyszukiwarka

Świadkowie

Tadeusz Wrona

Doktor nauk technicznych, członek NSZZ „Solidarność”, poseł na Sejm RP, prezydent Częstochowy.

Tadeusz Wrona urodził się 26 marca 1951 r. w Szczecinie jako syn Kazimierza i Antoniny. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Częstochowie oraz studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Częstochowskiej. Tam też uzyskał w 1982 r. tytuł doktora nauk technicznych. Na tej samej uczelni zatrudnił się jako pracownik naukowy.

W 1980 r. był jednym z założycieli NSZZ „Solidarność” Politechniki Częstochowskiej, jej wiceprzewodniczącym, a następnie członkiem struktur podziemnych do 1989 r. W stanie wojennym został internowany w Wojskowym Obozie Specjalnym w Rawiczu. W latach 1989–1990 był członkiem Prezydium Częstochowskiego Komitetu Obywatelskiego i delegatem na II i III Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”. Odbył staże we Francji i USA z zakresu administracji i zarządzania w samorządzie terytorialnym, funkcjonowania służb komunalnych oraz strategii rozwoju miast. W latach 1990–1995 był prezydentem Częstochowy. Współzałożyciel Związku Miast Polskich – sekretarz (1991–1995), a od 2003 r. wiceprezes Związku. Założyciel (1993) i przewodniczący Ligi Miejskiej w Częstochowie i Ligi Krajowej.

Tadeusz Wrona w latach 1997–2001 był posłem na Sejm RP. W 2002 r. został ponownie wybrany na prezydenta Częstochowy i sprawował tę funkcję do 2009 r. W 2010 r. był doradcą prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Następnie był radnym Częstochowy oraz pracownikiem departamentu administracji publicznej w NIK.

Tadeusz Wrona został odznaczony m.in.: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008), Krzyżem Wolności i Solidarności (2013), Złotym Krzyżem Zasługi (2002), Złoty Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Platynowym Laurem Umiejętności i Kompetencji w dziedzinie samorządu terytorialnego, Złotą Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Śląskiego, Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego oraz czeskim medalem „Za Służbę Dla Pokoju” (2005).

Przejdź do relacji

Opcje strony

do góry