Kornel Morawiecki
Fizyk, nauczyciel akademicki, członek NSZZ „Solidarność”, współzałożyciel i przewodniczący Solidarności Walczącej, poseł na Sejm RP.
Kornel Morawiecki urodził się 3 maja 1941 r. w Warszawie. Jego rodzicami byli Michał i Jadwiga z d. Szumańska. Ukończył IV Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Warszawie, a następnie Wydział Fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego. Na tejże uczelni w 1970 r. uzyskał stopień naukowy doktora. Od 1963 r. był pracownikiem naukowym na Uniwersytecie Wrocławskim oraz na Politechnice Wrocławskiej, gdzie był zatrudniony jako nauczyciel akademicki w Instytucie Fizyki oraz Instytucie Matematyki.
W marcu 1968 r. uczestniczył w strajkach studenckich na Politechnice Wrocławskiej. W tym czasie zajmował się też drukowaniem i kolportowaniem ulotek oraz plakatów. Uczestniczył m.in. w akcji plakatowej przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, w akcji rozwieszania klepsydr upamiętniających śmierć Jana Palacha oraz w akcji kolportowania ulotek potępiających pacyfikację protestów na Wybrzeżu w 1970 r.
Pod koniec lat siedemdziesiątych XX w. związał się z wydawanym w drugim obiegu wrocławskim periodykiem „Biuletyn Dolnośląski”, w którym był redaktorem naczelnym. Wraz z grupą znajomych witał papieża Jana Pawła II podczas pierwszej papieskiej wizyty w Polsce.
Na początku 1980 r. był współautorem oświadczenia potępiającego napaść ZSRS na Afganistan. Latem tego samego roku zaangażował się w tworzenie struktur NSZZ „Solidarność” na Dolnym Śląsku. Był członkiem Solidarności, delegatem na I Walny Zjazd Delegatów Regionu Dolny Śląsk oraz delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów. W 1981 r. przygotował w języku rosyjskim odezwę do żołnierzy sowieckich stacjonujących w Polsce. We wrześniu 1981 r. został zatrzymany na 48 godzin za podważanie sojuszu z ZSRS, ale zwolniono go po poręczeniu rektora Uniwersytetu Wrocławskiego.
W momencie wprowadzenia stanu wojennego Kornel Morawiecki przewoził sprzęt drukarski i nie został internowany. W tym czasie zajmował się drukowaniem i kolportowaniem prasy i wydawnictw Regionalnego Komitetu Strajkowego „Solidarność” we Wrocławiu oraz pisma „Z Dnia na Dzień”. Na przełomie maja i czerwca 1982 r. był jednym ze współzałożycieli oraz przewodniczącym Solidarności Walczącej i redaktorem podziemnego pisma „Solidarność Walcząca”.
W listopadzie 1987 r. został aresztowany we Wrocławiu i przewieziony do Aresztu Śledczego Warszawa-Mokotów. Podstępem zmuszony do wyjazdu za granicę, próbował wrócić, ale wtedy został siłą deportowany z lotniska w Warszawie do Wiednia. Na wieść o strajkach w Polsce w 1988 r. wrócił nielegalnie do kraju i stanął na czele Solidarności Walczącej.
Po 1989 r. Kornel Morawiecki był związany m.in. z: Partią Wolności, Ruchem Odbudowy Polski, Prawem i Sprawiedliwością oraz ugrupowaniem Kukiz 15. Z tym ostatnim ugrupowaniem dostał się jako poseł do Sejmu RP VIII kadencji, w którym był marszałkiem seniorem.
Zmarł 30 września 2019 r. w Warszawie. Był odznaczony m.in.: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), Krzyżem Solidarności Walczącej (2010), Orderem Orła Białego (2019) oraz pośmiertnie Krzyżem Wolności i Solidarności (2019).