Jan Hernik
Franciszkanin, kapłan Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, posługujący m.in. w Stanach Zjednoczonych i na Białorusi.
Jan Hernik urodził się 24 kwietnia 1943 r. w Jastrzębi, w ówczesnym powiecie radomskim. Po ukończeniu szkoły podstawowej od września 1957 r. rozpoczął naukę w NSD w Niepokalanowie. W 1959 r. został przyjęty do nowicjatu w Gnieźnie, gdzie przyjął imię zakonne Walerian. W 1960 r. złożył pierwsze śluby zakonne, a w 1966 r. profesję wieczystą. W latach 1962-1964 rozpoczął formację do kapłaństwa i studia filozoficzne w Łodzi Łagiewnikach, a od 1964 do 1968 kontynuował studia teologiczne w Seminarium Ojców Franciszkanów w Krakowie. W latach 1968–1969 ponownie przebywał w Niepokalanowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1969 r. w Krakowie, został kapłanem Prowincji Matki Bożej Niepokalanej w Polsce Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych. Następnie posługiwał w parafiach: w Gdyni (1970-1971), w Kołobrzegu (1971-1972), w Darłowie (1972-1973) i w Miedniewicach (1973-1975), po czym ponownie na rok powrócił do Niepokalanowa. W 1976 r. wyjechał na misje wśród Polonii amerykańskiej. W USA przebywał aż do 2000 r. Tam posługiwał w parafiach: św. Wojciecha w Elmhurst w Nowym Jorku (1976-1977), św. Michała Archanioła w Bridgeport – w stanie Connecticut (1977-1982), przy kościele Matki Bożej Bolesnej w Holyoke w stanie Massachusetts (1982-1994), Świętej Trójcy w Lawrence – MA (1994-1997) i w klasztorze franciszkańskim w Bostonie (1997- 2000). Po powrocie, w 2000 r. został skierowany przez władze zakonne do pracy na Białorusi, gdzie z roczną przerwą posługiwał przez niemal 18 lat. W 2018 r., w związku z chorobą, powrócił do Polski, do Niepokalanowa, gdzie zmarł 22 listopada 2018 r. Spoczął na tamtejszym cmentarzu klasztornym.