Andrzej Tomasz Szymański
Bratanek płk. kawalerii Lucjana Szymańskiego.
Lucjan Antoni Szymański
Pułkownik kawalerii Wojska Polskiego, oficer ZWZ-AK.
Lucjan Szymański urodził się w 1897 r. w Białych Wodach na Ukrainie. W czasie I wojny światowej został wcielony do armii carskiej jako kawalerzysta (1916–1917). W odrodzonej Polsce był uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej (w wyprawie kijowskiej, bitwie warszawskiej i niemeńskiej) oraz wojny 1939 roku (II zastępca dowódcy 11 pułku ułanów). Po ucieczce w październiku z niewoli niemieckiej, w okresie 1940–1944 był inspektorem obwodów ZWZ i AK, pseudonimy: Kamiński, Janczar, Garda. Ostatni dowódca podokręgu AK „Białowieża” Warszawa-Wschód. Inspektor Komendy Głównej AK na obwody Siedlce, Sokołów Podlaski, Garwolin i Mińsk Mazowiecki. Po aresztowaniu 23 grudnia 1944 i śledztwie NKWD skazany na śmierć i stracony w więzieniu praskim 5 marca 1945 r. o godz. 11-ej. Zrehabilitowany 29 czerwca 1993 r.
Odznaczony Krzyżem Walecznych za zasługi w walkach 1919 r., przedstawiony w 1920 r. do odznaczenia Krzyżem Virtuti Militari za zdobycie w walce sztandaru sowieckiej kawalerii. Za zasługi położone na polu wyszkolenia armii odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (wychowawca i instruktor jazdy bydgoskiej Szkoły Podchorążych Kawalerii), Medalem 10-lecia Odzyskanej Niepodległości, Medalem Interalliée oraz Medalem Pamiątkowym Łotewskim 1918-1928.
W 2017 r. pośmiertnie awansowany na stopień pułkownika.