Wacław Sikorski
Żołnierz Armii Krajowej i WiN, powstaniec warszawski, więzień okresu stalinowskiego.
Wacław Sikorski urodził się 9 lutego 1925 r. w Warszawie. W 1941 r. był świadkiem zakopywania broni przez żołnierzy AK. Po wybuchu Powstania Warszawskiego w mieszkaniu jego rodziców na Pradze zorganizowano punkt sanitarny. Jeszcze w 1944 roku powołany do LWP, gdzie został skierowany do szkoły oficerskiej. Odmówił studiów w szkole politycznej. Po wojnie utrzymywał kontakty z osobami związanymi z organizacją Wolność i Niezawisłość. 28 lipca 1948 r. aresztowany i osadzony w areszcie Głównego Zarządu Informacji Wojskowej, następnie przeniesiony do aresztu przy ulicy Koszykowej w Warszawie (MBP). Z końcem sierpnia 1948 r. znalazł się w więzieniu mokotowskim w X Pawilonie, gdzie został poddany śledztwu. 22 stycznia 1949 r., po rozprawie, został skazany na karę śmierci za szpiegostwo. W kwietniu tego samego roku prezydent Bierut skorzystał z prawa łaski zamieniając wyrok na dożywotnie więzienie. Więziony kolejno w Rawiczu, Sztumie, ponownie w Rawiczu, następnie we Wronkach. 8 lutego w 1956 r. zwolniony, powrócił do Warszawy. Podjął pracę w Hucie Warszawa. Po siedmiu latach odszedł do pracy w biurze projektowym w Warszawie. Wacław Sikorski był członkiem Związku Więźniów Politycznych Skazanych Na Karę Śmierci w okresie reżimu komunistycznego. Zmarł 3 października 2018 r., został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.