Marek Głowacki
Absolwent Politechniki Warszawskiej, opozycjonista, w czasie studiów działacz Grup Oporu „Solidarni”, represjonowany i więziony przez władze PRL, inżynier budownictwa, samorządowiec i działacz społeczny.
Marek Głowacki urodził się 30 czerwca 1961 r. w Brzezinach k. Łodzi, gdzie uczęszczał w latach 1977-1980 do Liceum Ogólnokształcącego. Po maturze zdał egzaminy na Politechnikę Warszawską, na Wydział Inżynierii Lądowej, który ukończył w 1987 r. Podczas studiów w latach 1980–1981 aktywnie uczestniczył w wielu spotkaniach, wykładach i innych wydarzeniach życia studenckiego, które dzięki „karnawałowi Solidarności” odsłaniały istotę systemu komunistycznego i umożliwiały poznanie prawdy o historii Polski. Od 13 grudnia 1981 r. był zaangażowany w różne działania antykomunistyczne. W latach 1982–1987 należał do Grup Oporu „Solidarni” w zespole tzw. Waldeczków. Uczestniczył w druku i kolportażu podziemnej prasy, akcjach ulotkowych, akcjach głośnikowych i działaniach podziemnego Niezależnego Zrzeszenia Studentów. W latach 1983–1987 współorganizował bibliotekę wydawnictw niezależnych i podziemnych w Domu Akademickim „Babilon”. Był też współorganizatorem wydawnictwa BIS i jednego z punktów drukarskich pisma „Komitet Oporu Społecznego”. Przemycał z Francji i Niemiec wydawnictwa emigracyjne i materiały drukarskie dla podziemnych wydawnictw. Od 1991 r. pracował w firmach budowlanych i handlowych. W latach 1998–2000 działał w Ruchu Społecznym Akcja Wyborcza Solidarność. W latach 2000–2007 pełnił funkcję wiceprezesa Klubu Ekologicznego w Wyszkowie, a w latach 2003–2010 prezesa Stowarzyszenia na Rzecz Utworzenia Muzeum 1920 roku. W latach 2006–2010 był radnym Wyszkowa z listy PiS, do 2008 r. przewodniczył też Radzie Miejskiej. Od 2008 r. uczestniczy w dokumentowaniu działalności Grup Oporu „Solidarni”, prowadzi stronę internetową grupyoporu.pl. Za działalność w latach 1981-1989 został odznaczony w 2009 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski , a w 2016 r. Krzyżem Wolności i Solidarności.