N1132
Działacz Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce, wyemigrował do Belgii w 1969 r.
Połowa lat sześćdziesiątych. Adam Gryniewicz jest wychowawcą i kierownikiem obozów organizowanych przez Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Żydów w Polsce. Angażuje się również w działalność funkcjonującego pod patronatem TSKŻ klubu Babel, skupiającego studentów i młodą inteligencję. Przychodzą do niego nie tylko osoby o korzeniach żydowskich, ale wszyscy uczniowie i studenci zainteresowani spotkaniami z ciekawymi ludźmi i chęcią poszerzania własnych horyzontów. Nadchodzi jednak rok 1968 i tzw. „wydarzenia marcowe” połączone z antysemicką nagonką. Również „Babel” staje się miejscem ataku prasy partyjnej, która łączy klub z pro-izraelskimi sympatiami po wojnie sześciodniowej. Klub zostaje uznany za „siedlisko syjonizmu” i zamknięty przez władze w kwietniu 1968 r. W tym samym czasie Adam Gryniewicz jako pracownik fabryki w Ursusie jest świadkiem antyżydowskich wieców organizowanych przez działaczy partyjnych, zaś jego młodsza siostra jest świadkiem brutalnej interwencji milicji i ORMO podczas wiecu na Uniwersytecie Warszawskim. Taki obrót spraw doprowadza do tego, iż matka oddaje po wielu latach legitymację PZPR, a rodzeństwo niebawem na stałe opuszczą Polskę.
