N0302
Historyk pochodzenia hinduskiego, działacz opozycyjny w okresie PRL-u.
Jest rok 1965. Młody historyk z Indii doktoryzuje się na Uniwersytecie Warszawskim. Mimo odmienności kulturowej jest zafascynowany polskim Kościołem, a szczególnie jego liderem – kardynałem Stefanem Wyszyńskim. Przychodzi na jego msze do warszawskiej archikatedry, gdzie w skupieniu i z wielkim podziwem wysłuchuje homilii. Pewnego dnia pragnie osobiście poznać wybitnego hierarchę. W tym celu udaje się do Pałacu Arcybiskupów Warszawskich na ul. Miodową, gdzie przez sekretarza Prymasa, ks. Goździewicza, prosi o spotkanie. Ten, zaskoczony propozycją, próbuje go początkowo zbyć, oznajmiając, iż Prymas nie ma w tej chwili czasu. Raina jednak nie poddaje się i zostawia numer telefonu do akademika. Po niespełna tygodniu przychodzi połączenie z zaproszeniem od Sekretariatu Prymasa. Peter stawia się na umówione miejsce, lecz już na furcie otrzymuje informację, że ma zaledwie 15 minut. Po kilku chwilach przychodzi kardynał Wyszyński, który zaprasza nieznanego sobie studenta na rozmowę. Dyskutują o Kościele w Polsce i na świecie. Z piętnastu minut robią się cztery i pół godziny… Młody naukowiec zyskuje ogromną sympatię i zaufanie Prymasa – na tyle dużą, że niebawem staje się jednym z najbardziej zaufanych ludzi i jako jeden z nielicznych uzyskuje dostęp do jego osobistych notatek. Tym samym z nieznanego szerzej doktoranta zostaje pierwszym biografem Prymasa Tysiąclecia i edytorem jego twórczości źródłowej.
