N0086
Działacz opozycji antykomunistycznej w latach osiemdziesiątych w ramach Grup Oporu Solidarni.
Jest koniec kwietnia 1987 roku. Zbliżają się państwowe obchody święta 1 Maja oraz opozycyjne 3 Maja. Do obu, wraz z kolegami z Grup Oporu, ale też innymi działaczami Solidarności, przygotowuje się Wojciech Nachiło. Nie zamierzają jednak czcić Święta Pracy wespół z władzami komunistycznymi, lecz korzystając z okazji masowego zgromadzenia, rozdawać opozycyjne w treści ulotki. Niespodziewanie, 29 kwietnia, Wojciech zostaje zatrzymany przez dwóch esbeków i wprost z ulicy wepchnięty do samochodu. Wraz z funkcjonariuszami udaje się na przeszukanie swojego mieszkania, gdzie znajdują się inne materiały mogące go obciążyć. Oprócz ulotek jest tam także nadajnik radiowy służący do emisji audycji Radia „Solidarność”. Po zarekwirowaniu całego sprzętu, działacz Grup Oporu zostaje przewieziony na przesłuchanie do komendy milicji przy ul. Cyryla i Metodego. Okazuje się, że zatrzymano również jego kolegę Andrzeja Fedorowicza oraz starszego brata. Wojciech zostaje skazany w trybie administracyjnym w ramach kolegium. Po opuszczeniu komisariatu natychmiast udaje się do znajomego z podziemia gospodarza domu. Trafia jednak z deszczu pod rynnę: okazuje się, że w mieszkaniu dozorcy trwa właśnie rewizja dokonywana przez bezpiekę. Już w progach domu jeden z esbeków wita go słowami: „No szybko pan, panie Wojciechu, wraca do swoich zadań”.
