Krystyna Olszewska
Socjolog, pracownik Krajowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” Służby Zdrowia, pracownik Uniwersytetu Gdańskiego.
Krystyna Olszewska urodziła się 3 listopada 1955 r. w Gdyni. Największym wstrząsem była dla niej śmierć Stanisława Pyjasa i wydarzenia z Krakowa z 1977 r. Wtedy uświadomiła sobie, że władze komunistyczne są zdolne do wszystkiego, nawet do zamordowania niewinnego człowieka. Zapamiętała, że marsz pogrzebowy mijał się ze zorganizowanym przez władze pochodem z okazji juwenaliów. Po zabiciu Pyjasa komunistom zależało na stworzeniu iluzji, że mimo tragedii studenci świetnie się bawią.
W połowie roku 1980 Krystyna Olszewska kończyła studia na wydziale socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Latem tego samego roku na zaproszenie znajomych ojca wyjechała do Szwecji, przebywała w Sztokholmie, oglądała zabytki i zwiedzała tamtejszy uniwersytet. Kiedy w sierpniu 1980 r. w Polsce rozpoczęły się masowe strajki i zaczęły tworzyć się zręby NSZZ „Solidarność”, Krystyna ze szwedzkiej prasy dowiadywała się, co dzieje się w jej rodzinnym kraju. Wzięła udział w wielotysięcznej manifestacji poparcia dla polskiej Solidarności. Kiedy wracała do Polski, przywiozła ze sobą mnóstwo (pół plecaka) nielegalnych wydawnictw. W rodzinie Krystyny przechowywano i czytano literaturę zakazaną przez PRL. Ona sama na studiach zetknęła się z pismem studenckim „Bratniak”, a na wykładach potajemnie krążyły różne apele i odezwy Niezależnego Zrzeszenia Studentów.
Latem 1980 r. po powrocie ze Szwecji Krystyna Olszewska obroniła pracę magisterską i rozpoczęła pracę jako socjolog w Zakładzie Podstawowej Opieki Zdrowotnej na Akademii Medycznej w Gdańsku. Potem była często delegowana na zebrania i zjazdy Krajowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” Służby Zdrowia, na których prezentowano różne koncepcje reform tej służby. Została zatrudniona w sekretariacie Krajowej Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia, gdzie pracowała pod kierownictwem Aliny Pienkowskiej, a ekspertem sekcji był Lech Kaczyński. Do jej obowiązków w sekretariacie należało prowadzenie terminarza spotkań, protokołowanie posiedzeń, udzielanie informacji telefonicznych. Po wprowadzeniu stanu wojennego (13 grudnia 1981 r.) w mieszkaniu Krystyny Olszewskiej ukrywał się Bogdan Lis.
Następnie Krystyna Olszewska pracowała na Uniwersytecie Gdańskim. Rodzice Krystyny zmarli wcześniej, mieszkała sama, a Solidarność była dla niej wszystkim: pracą, domem i rodziną. Wiedziała, że to bardzo ważny okres w dziejach Polski.