Andrzej Jakubicz
Syn Stanisława Jakubicza, emerytowany inżynier.
Stanisław Jakubicz
Por. rezerwy, saper, technik budowlany, zawiadowca rejonu budynków PKP Kraków Główny, oficer WP zamordowany w Katyniu
Stanisław Jakubicz urodził się 8 maja 1908 r. w Warszawie. W 1929 r. ukończył szkołę budowlaną, zaś w 1931 r. Szkołę Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie. Następnie przeszedł szkolenia w 2. Batalionie Kaniowskim w Puławach. W 1934 r. otrzymał stopień podoficerski, w 1938 r. mianowany porucznikiem ze starszeństwem od 1 stycznia. Dostał przydział do 5 baonu saperów. Był żonaty z Antoniną z Gzyrów (położną), miał syna Andrzeja i córkę Stanisławę. W 1939 r. jako oficer rezerwy otrzymał wezwanie do obrony Ojczyzny. Służył w 5. Batalionie Saperów w Krakowie. Wycofując się z Małopolski przed napierającymi Niemcami w kierunku wschodnim, 18 września w Łucku wraz z całym oddziałem znalazł się w niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku, skąd wysłał jedną kartkę do rodziny. Został zamordowany w Katyniu w 1940 r. W 1943 r. znalazł się na liście ofiar zbrodni sowieckiej opublikowanej przez niemiecką gadzinówkę „Nowy Kurier Warszawski” pod nazwiskiem Stanisław Jakubiec. Jego żona nie wyszła powtórnie za mąż. Ostatecznie śmierć Stanisława Jakubicza została potwierdzona w 1992 r., kiedy znaleziono w archiwum sądowym w Krakowie protokoły weryfikacyjne około tysiąca ofiar Katynia.