Teresa Dudzicka
Harcerka, więźniarka stalinowska, członkini nadzwyczajna Światowego Związku Żołnierzy AK.
Teresa Baranowska urodziła się w Wilnie 23 stycznia 1931 r. w patriotycznej rodzinie związanej z wileńską AK. Po II wojnie światowej rodzina została repatriowana do Gorzowa Wielkopolskiego. Tam pod koniec lat czterdziestych Teresa wstąpiła do tajnej „Harcerskiej Organizacji Podziemnej”, sprzeciwiającej się podporządkowaniu idei skautowskiej ideologii komunistycznej i walczącej na polu propagandowym ze zniewoleniem Polski. Za działalność w jej szeregach (p. Teresa zajmowała się szyframi) po aresztowaniu
i śledztwie prowadzonym przez UB, została skazana na półtora roku w zawieszeniu na dwa lata. W 1952 roku zamieszkała w Otwocku, gdzie podjęła pracę w radzie narodowej. Była również współzałożycielką oddziału PTTK w tym mieście – pełniła w nim przez kilka kadencji funkcję prezesa, działała aktywnie w Teatrze im. Stefana Jaracza, najpierw w sekcji baletowej, potem jako aktorka amatorka. Do końca życia pracowała społecznie w Światowym Związku Żołnierzy AK Koło nr 4 „Fromczyn” oraz we władzach Związku Młodocianych Więźniów Politycznych „Jaworzniacy”.
Zmarła 20 grudnia 2015 roku.
Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką Zasłużony Działacz Kultury oraz licznymi odznaczeniami kombatanckimi