Andrzej Ostrowski
Jako dziecko przeżył samodzielnie Powstanie Warszawskie. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, rehabilitant sportowy, kapitan jachtowy, bojerowiec, narciarz, kustosz pamięci o swoim wuju - rotmistrzu Witoldzie Pileckim.
Andrzej Marek Ostrowski urodził się 13 kwietnia 1938 r. w Warszawie. Jest synem Eleonory Ostrowskiej z domu Wiśniewskiej i Edwarda Ostrowskiego, porucznika rezerwy kawalerii Wojska Polskiego (brata Marii Ostrowskiej zam. Pileckiej, żony rotmistrza Witolda Pileckiego). Od urodzenia do wybuchu Powstania Warszawskiego mieszkał wraz z rodzicami w Warszawie na Żoliborzu, w mieszkaniu, w którym we wrześniu 1940 r. został aresztowany i wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz Witold Pilecki. W tym domu samodzielnie przeżył Powstanie Warszawskie. Jego matka była łączniczką AK w Zgrupowaniu „Róg" (Starówka). Po powstaniu obydwoje zostali wywiezieni na południe Polski przez obóz Dulag 121 w Pruszkowie. Matka odnalazła go potem pod Krakowem. Po wojnie wraz z rodzicami mieszkał na warszawskiej Ochocie. Był uczniem szkoty podstawowej nr 16. Od najmłodszych lat pasjonował się modelarstwem lotniczym i żeglarstwem, był członkiem Ligi Morskiej i Ligi Przyjaciół Żołnierza. Ukończył studia na warszawskiej AWF i został rehabilitantem sportowym m.in. opiekował się reprezentacją Polski szermierzy. Jest żeglarzem jachtowym w stopniu kapitana i żeglarzem bojerowym. Obecnie jako emeryt nadal żegluje i jeździ na nartach. Kultywuje pamięć o swoim wuju rotmistrzu Witoldzie Pileckim, spotyka się z młodzieżą, uczestniczy w patriotycznych wydarzeniach w Warszawie i innych miejscach w Polsce.