Ewa Tomaszewska
Działaczka Solidarności, członek Zarządu Regionu Mazowsze, represjonowana i wielokrotnie aresztowana, w stanie wojennym internowana. Posłanka, senator, deputowana do Paramentu Europejskiego.
Ewa Tomaszewska urodziła się 14 kwietnia 1947 r. w Płocku. W działalność opozycyjną zaangażowała się już pod koniec lat sześćdziesiątych, uczestnicząc w manifestacjach organizowanych w marcu 1968 r. W 1974 r. ukończyła Wydział Matematyczno-Fizyczny na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując tytuł magistra fizyki. Od 1985 r. była zatrudniona na uczelni w Dziale Wspomagania Informatycznego. Od 1980 r. jest członkiem NSZZ "Solidarność". W latach 1980-1981 była społecznym konsultantem, mediatorem i interwentem w Zarządzie Regionu Mazowsze. Uczestniczyła w organizacji trzydniowej akcji protestacyjnej w centrum Warszawy w sierpniu 1981 r. W stanie wojennym została internowana w Ośrodku dla kobiet w Gołdapi, na okres od stycznia do lipca 1982 roku. Podczas odosobnienia odeszła od protestacyjnych głodówek oraz manifestacji niezależności kobiet. Nawiązała bliższą współprace z księdzem Jerzym Popiełuszką. W grudniu 1983 r. została tymczasowo aresztowana w Katowicach podczas akcji zawieszania tablic upamiętniających górników z Kopalni „Wujek”. Zwolniono ją w kwietniu 1984, postępowanie karne umorzono później w związku z amnestią. Od 1986 r. pracowała w Komisji Interwencji i Praworządności NSZZ "Solidarność". W 1988 r. była członkiem Komitetu Założycielskiego Związku na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1989-1990 była członkiem Społecznej Komisji Pojednawczej, która przywracała do pracy osoby zwolnione w wyniku represji. Od 1989 do 1997 r. była członkiem Zarządu Regionu Mazowsze NSZZ "Solidarność". W okresie 1990-1993 pełniła funkcję ławnika w sądzie karnym. W latach 1990-1993 zasiadała w Senacie Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1992 r. jest członkiem Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność". Była członkiem Rady ds. Polityki Społecznej przy Prezydencie RP Lechu Wałęsie. W latach 1995-1999 wchodziła w skład Rady Pomocy Społecznej. W latach 1998-2002 była przewodniczącą Komitetu Doradczego Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi. Od 1996 r. co roku funduje nagrodę za najlepszą pracę dyplomową na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wspiera liczne organizacje społeczne. W 1997 r. ukończyła studia podyplomowe w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi w Wyższej Szkole Zarządzania i Przedsiębiorczości im. B. Jańskiego w Warszawie. Posłanka na Sejm III i VIII kadencji (1997–2001, 2015–2019), senator VI kadencji (2005–2007) oraz deputowana do Parlamentu Europejskiego (2007–2009). W 2010 r., za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2016 r. została odznaczona przez prezydenta Andrzeja Dudę, za zasługi w działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Krzyżem Wolności i Solidarności.