Stanisław Marian Toporowski
Uczestnik II wojny światowej oraz powojenny działacz kombatancki, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Stanisław Toporowski urodził się 8 września 1920 r. w Żarnowie. Po wybuchu II wojny światowej w maju 1940 r. został aresztowany w Horodeńce przez Sowietów pod zarzutem próby nielegalnego przekroczenia granicy rumuńskiej. Był więziony przez NKWD w Stanisławowie, Kijowie i Charkowie. Został skazany na 5 lat pobytu w ciężkich obozach poprawczych, wyrok odbywał od września 1940 r. w łagrach nad Morzem Białym. Po układzie Majski-Sikorski, w wyniku amnestii w listopadzie 1941 roku wstąpił w Tockoje do formującej się Armii Polskiej. Został skierowany do 16. pułku piechoty 6. Lwowskiej Dywizji Piechoty. Po ukończeniu dywizyjnej szkoły podchorążych rezerwy w latach 1942-1943 służył w Iranie, Iraku, Egipcie i Palestynie. Od lutego 1944 r. uczestniczył w kampanii włoskiej jako dowódca plutonu w 16. Lwowskim Batalionie Strzelców 5. Kresowej Dywizji Piechoty 2. Korpusu Polskiego. W listopadzie 1944 r. awansowany do stopnia podporucznika. Walczył pod Monte Cassino, Ankoną oraz Bolonią. W latach 1945-1947 służył w Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia w Wielkiej Brytanii.
Na emigracji był współzałożycielem, sekretarzem i prezesem (w latach 1953-1955) Koła 16. Lwowskiego Batalionu Strzelców w Londynie. Był także wieloletnim członkiem Zarządu i prezesem Koła nr 8 Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Ottawie, od 1994 do 1998 roku członkiem krajowej Rady SPK w Kanadzie.
Uhonorowany Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino, Medalem Wojska trzykrotnie, oraz innymi odznaczeniami polskimi i brytyjskimi.
Zmarł 20 czerwca 2017 r. w Łodzi.