Jacek Popiel
Kapitan rezerwy WP, kresowiak, harcerz, pilot i instruktor szybowcowy, w 1944 r. żołnierz w oddziale partyzanckim 16. Pułku Piechoty Armii Krajowej.
Jacek Popiel urodził się 5 sierpnia 1928 r. w koszarach w Lubaczowie – ojciec był dowódcą 1. batalionu Ciężkich Karabinów Maszynowych 39. pułku piechoty. Dzieciństwo spędził w rejonie Lwowa: w Siedliskach Tomaszowskich, Rawie Ruskiej i Żółkwi. Już jako jedenastolatek miał do czynienia z bronią i amunicją razem ze starszym bratem gromadząc odnajdywane wspólnie pozostałości z walk w 1939 r. Były one wykorzystywane w samoobronie organizowanej przeciwko Ukraińcom. Wiosną 1944 r. ratując się z całą rodziną przed ukraińskimi mordami przeprowadził się z Żółkwi do Łęk Dolnych koło Pilzna pod Tarnowem. Tam wstąpił do oddziału partyzanckiego 16 pp A.K. – do pocztu kapitana Eugeniusza Borowskiego „Leliwy” dowódcy batalionu „Barbara”. Przepustką do oddziału okazało się posiadanie dwóch polskich granatów przywiezionych z Żółkwi. Wziął udział w trzymiesięcznym szlaku bojowym batalionu w Akcji „Burza” jako najmłodszy żołnierz oddziału, w tym w największej bitwie pod Jamną. Po zakończeniu wojny wraz z rodziną przeprowadził się na Górny Śląsk gdzie wstąpił do harcerstwa, zdał maturę i w roku 1947 rozpoczął życiową przygodę z lotnictwem szybowcowym. Został współzałożycielem Aeroklubu Gliwickiego a w 1959 r. uzyskał uprawnienia instruktora szybowcowego, wyszkolił 120 kandydatów na pilotów szybowcowych. Posiada złotą odznakę szybowcową z dwoma diamentami i 1 klasę pilota i instruktora szybowcowego. W roku 2007 uzyskał tytuł Honorowego Członka Aeroklubu Gliwickiego, wykonał łącznie 10.661 lotów szybowcowych, ostatni w czerwcu 2016 r. W 2015 r. na osiemdziesiąte siódme urodziny skoczył ze spadochronem w tandemie z wysokości 4.000 m. W tym samym roku jako załogant odbył lot balonem. W roku 2014 za zasługi dla polskiego szybownictwa otrzymał od Prezydenta RP Złoty Krzyż Zasługi.
