Antoni Lipka
Żołnierz Wojska Polskiego, uczestnik walk pod Tobrukiem i o Monte Cassino.
Antoni Lipka urodził się 14 lipca 1915 r. w Węgrowie. W latach 1933–1937 r. odbył służbę ochotniczą i nadterminową w 4 Batalionie Czołgów i Samochodów Pancernych w Modlinie. Od 1937 r. był w służbie zawodowej. W 1939 r. brał udział w wojnie obronnej Polski w 10 Zmotoryzowanej Brygadzie Kawalerii w Rzeszowie (w składzie Armii Karpaty). W dniach 18-20 września 1939 r. Brygada przekroczyła granicę polsko-węgierską, po czym oficerowie i żołnierze zostali rozbrojeni i internowani. W kwietniu 1940 r. Antoni Lipka przez zieloną granicę z Węgier przedostał się do Jugosławii, a stamtąd do Syrii, do organizującej się Brygady Strzelców Karpackich. W czerwcu 1940 r. dotarł do Bejrutu, gdzie otrzymał przydział do Dywizji Artylerii. Podczas pobytu w Tobruku został oddelegowany do pracy w warsztatach naprawczych Dywizji Australijskiej, która kwaterowała na terenie portu. W 1943 r. wraz z 2 Korpusem został przerzucony z Egiptu do Włoch, brał udział w walkach o Monte Cassino, Ankonę i Bolonię. W listopadzie 1946 r. dostał przydział do Dowództwa Jednostek Wojskowych na Środkowym Wschodzie. W 1947 r. został przetransportowany do Wielkiej Brytanii, skąd w 1948 r. powrócił do Polski. Przez 30 lat, do emerytury w 1980 r., pracował w turystyce.
Odznaczony Krzyżem Australijskim Tobruk Siege (1941 r.); Krzyżem Czynu Bojowego PSZ na Zachodzie z czterema okuciami: Tobruk, Monte Cassino, Ankona, Bolonia; Srebrnym Krzyżem Zasługi; Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; Krzyżem Komandorskim Odrodzenia Polski; Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski; Krzyżem Monte Cassino; Medalem Gwiazdy za Wojnę 1939-1945; Gwiazdą Afryki; Gwiazdą Italii; Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami; Medalem Pro Memoria.
