Helena Majkowska
Konspiratorka Wojskowej Służby Kobiet ZWZ-AK, uczestniczka Powstania Warszawskiego, więźniarka KL Stutthof.
Helena Majkowska z d. Kurek urodziła się 18 sierpnia 1926 r. w Rogowie, powiat Sokołów Podlaski. Jej rodzicami byli Jan Kurek i Marianna z d. Kukwa. W 1930 r. rodzina Kurków przeprowadziła się do Skierniewic i w tym mieście Helena ukończyła szkołę powszechną. Od lutego 1941 r. rozpoczęła działalność konspiracyjną w ZWZ-AK – przenosiła broń, amunicję, granaty i podziemną prasę. Rok później przeprowadziła się do Warszawy, gdzie również działała w polskim podziemiu. Występowała pod pseudonimem „Ela” i współpracowała m.in. z por. Antoniną Kon „Jadwigą” oraz ppor. Magdaleną Grzybowską „Growską”. W czasie Powstania Warszawskiego jako łączniczka i sanitariuszka walczyła w ramach Wojskowej Służby Kobiet na Mokotowie. Obsługiwała m.in. punkt sanitarny przy ul. Woronicza oraz szpital ss. Elżbietanek, pracowała również na rzecz kwatermistrzostwa przy ul. Puławskiej. W dniu 16 września 1944 r. została ranna i ogłuszona w czasie niemieckiego bombardowania. 27 września próbowała wraz z grupą powstańców przedostać się kanałami do Śródmieście. Grupa ta musiała wyjść włazem przy ul. Dworkowej na terenie zajętym przez Niemców. Była pośrednim świadkiem niemieckiego mordu na Polakach, sama cudem uszła śmierci. Następnie wraz z grupą 40 łączniczek AK przez Fort Mokotowski oraz obóz w Pruszkowie trafiła do KL Stutthof i uczestniczyła w „marszu śmierci” roku 1945. 9 maja doczekała wyzwolenia i wróciła do Polski, do Skierniewic. Helena Majkowska została odznaczona: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Oświęcimskim oraz Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945.