Danuta Mikołajczyk
Synowa Stanisława Mikołajczyka, w 1956 r. poślubiła jego syna Mariana. Po śmierci Stanisława Mikołajczyka mieszkali wspólnie w jednym domu w Stanach Zjednoczonych.
Danuta Sieńkowska urodziła się na Wołyniu w 1938 r. Jako dziecko przeżyła rzeź wołyńską, w trakcie której z rodziną zmuszona była uciekać do Krzemieńca, skąd zostali wywiezieni przez Niemców w głąb III Rzeszy. W 1949 r. wraz z rodzicami wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Tam zmarła 27 sierpnia 2015 r. Znaczna część notacji dotyczy wspomnień związanych ze Stanisławem Mikołajczykiem.
Stanisław Mikołajczyk – przywódca Polskiego Stronnictwa Ludowego, poseł na Sejm II RP, w latach 1943–1944 premier rządu RP na uchodźstwie, po II wojnie światowej poseł do Krajowej Rady Narodowej i na Sejm Ustawodawczy, wicepremier i minister rolnictwa w Tymczasowym Rządzie Jedności Narodowej, od 1947 r. na emigracji w USA.
Stanisław Mikołajczyk urodził się 18 lipca 1901 r. w Holsterhausen w Westfalii. W latach 1918-1919 brał udział jako ochotnik w Powstaniu Wielkopolskim, a następnie w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku. W latach 1920–1931 należał do PSL „Piast”, a od 1931 r. do Stronnictwa Ludowego. W 1927 r. był współzałożycielem Związku Młodzieży Wiejskiej w Poznaniu, którego został wiceprezesem, od 1928 do 1930 r. był jego prezesem, a następnie prezesem honorowym. W latach 1930–1935 zasiadał w Sejmie RP. Uczestniczył w kampanii polskiej we wrześniu 1939 roku, a po jej klęsce udał się na emigrację do Francji, a później do Wielkiej Brytanii. W strukturach rządu RP na uchodźstwie był wicepremierem (1940-1943), a od lipca 1943 do listopada 1944 r. premierem. Bezskutecznie zabiegał o porozumienie z ZSRS w sprawie polskiej granicy wschodniej i powojennych losów kraju. W czerwcu 1945 r. podjął decyzję o powrocie do Polski, przyjętą negatywnie przez środowiska emigracyjne. W TRJN objął funkcję wicepremiera i ministra rolnictwa. Stanął również na czele powołanego 22 sierpnia 1945 r. PSL. Po swej ucieczce z Polski w 1947 r. (ciężarówką sprzed amerykańskiej ambasady), powodowanej obawą o aresztowanie i własne życie, aż do śmierci przeciwny był jakiejkolwiek formie podporządkowania ruchu ludowego komunistom. Przebywając na uchodźstwie w USA, próbował tam utworzyć drugi niezależny ośrodek władzy pod nazwą komitetu narodowego, który skupiałby przedstawicieli PSL, SP i PPS, a nawet SN. Przewodniczył Międzynarodowej Unii Chłopskiej zwanej „Zieloną Międzynarodówką”. Zmarł 13 grudnia 1966 roku w Waszyngtonie. W 2000 r. jego prochy zostały sprowadzone do Polski. Został pochowany na cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan w Poznaniu. W 2000 r. pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.