Piotr Żółtowski
Syn Marcelego Żółtowskiego, ziemianina z Wielkopolski zamordowanego 17 lub 18 kwietnia 1940 roku w Katyniu.
Marceli Żółtowski – ziemianin, działacz społeczny, porucznik kawalerii rezerwy Wojska Polskiego, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Marceli Żółtowski urodził się 18 czerwca 1900 r. w Jarogniewicach, w powiecie kościańskim w Wielkopolsce. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej (w szeregach 16 pułku ułanów wielkopolskich), podczas której został ranny w nogę. Za zasługi wojenne odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy. W 1929 r., po ślubie z Różą Turno, objął po swoim wuju majątek Głuchowo. Angażował się społecznie na rzecz miejscowej ludności. W 1932 r. otrzymał nominację na porucznika. 24 sierpnia 1939 r. został powołany do 17 pułku ułanów wielkopolskich w Lesznie. Służbę pełnił w Ośrodku Zapasowym Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w Kraśniku Lubelskim, gdzie objął dowództwo szwadronu 17 pułku. W nocy z 30 września na 1 października dostał się nad Sanem do niewoli sowieckiej. Został rozstrzelany między 16 a 19 kwietnia 1940 r. O jego pobycie w Kozielsku wspominał w liście do rodziny z 1962 r. prof. Stanisław Swianiewicz.
Miał trzy córki: Marię, Joannę i Teresę oraz syna Piotra. Oprócz VM otrzymał Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921.