N1215
Pułkownik rezerwy WP, dowódca plutonu we wrześniu 1939 r., żołnierz AK ps. Drzazga, kaliski harcerz, harcmistrz, doktor farmacji.
Jest wrzesień 1939 r., dziewiętnastoletni plutonowy podchorąży Jerzy Pertkiewicz, w wyniku walk otrzymuje łącznie siedem ran. Przeżywa i zostaje odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Przed wojną jest kaliskim harcerzem. Jako najmłodszy polski uczestnik bierze udział w Zlocie Skautów Słowiańskich w Pradze w 1931 r., a dwa lata później jedzie na Jamboree do Gödöllő na Węgry. W 1939 r. zmobilizowany do 29. Pułku Strzelców Kaniowskich walczy w bitwie nad Bzurą i broni Warszawy. Zbiega ze szpitala, żeby uniknąć niemieckiej niewoli. Wraca do rodziny, z którą zostaje wysiedlony do Tarnowa. Tam wstępuje do ZWZ, a potem dowodzi plutonem w batalionie „Barbara” 16. pp AK i bierze udział w jego całym szlaku bojowym w akcji „Burza”. Walczy w bitwie pod Jamną. Cudem unika śmierci, kiedy Niemcy w Dąbrach doszczętnie rozbijają jego oddział. Po wojnie zostaje farmaceutą i robi doktorat.
