N1308
Doktor historii, mediewista, wieloletni pracownik naukowy Instytutu Historii PAN, działacz NSZZ „Solidarność”, redaktor „Tygodnika Solidarność”, internowany w stanie wojennym.
Jest pamiętny dzień 8 marca 1968 r. Na dziedzińcu Uniwersytetu Warszawskiego odbywa się demonstracja studencka w obronie praw obywatelskich, z żądaniami przywrócenia na studia Adama Michnika i Henryka Szlajfera. Wojciech Brojer jest studentem Politechniki Warszawskiej i akurat w tym miejscu i o tym czasie umówił się z koleżanką. Stojąc na beczce, przemawia Michnik, którego Wojciech Brojer wówczas jeszcze nie zna. Kiedy studenci zaczynają się rozchodzić, na dziedziniec po cichu wjeżdżają autokary. Wyskakują z nich ubrani po cywilnemu ludzie w średnim wieku, uzbrojeni w pałki. Prowokacja. To „aktyw robotniczy” – głównie członkowie ORMO. Napierają na tłum studentów i biją na oślep pałkami dziewczyny i chłopców. Tłum krzyczy: „Gestapo!”. Wojciech Brojer powie po latach: „nie byłem człowiekiem politycznym do tego momentu…”. 9 marca, podczas manifestacji dostaje pierwszy raz po plecach milicyjną palką.
