N1319
Więzień Fortu III w Pomiechówku i niemieckiego obozu w Działdowie.
1941 rok. Niemiecki obóz i więzienie w Pomiechówku, do którego trafia rodzina Łoniewskich: sześciu braci wraz z rodzicami. Wśród nich dwunastoletni Stanisław. Już od prawie dwóch lat nie są „na swoim”, odkąd wraz z początkiem wojny ich gospodarstwo przeszło w ręce niemieckie. Razem z nimi do Fortu III trafia kilka innych miejscowych rodzin. Na miejscu zastane warunki są bardzo ciężkie, wszyscy śpią stłoczeni na rozrzuconej słomie. Jednakże los Polaków jest i tak nieporównanie lepszy od przebywających tam Żydów. Pewnego dnia Stanisław jest świadkiem wywożenia ich z Pomiechówka do Działdowa. Strażnicy ustawiają się w szpaler, przez który pędzą całe rodziny żydowskie do samochodów, bijąc ich przy tym pałkami. Gdy ci, poobijani, nie mają już siły wejść na przyczepę, Niemcy wpychają ich dalej pałami, nie chcąc dotykać dłońmi. Przestraszony chłopak pyta matkę: „Czy nas tak będą?". "Nie bój się synu… Może Bozia nas uchroni". Następnego dnia wieczorem również rodzina Łoniewskich zostaje wywieziona do Działdowa, choć obywa się to już bez przemocy.
