Leszek Mroczkowski
Żołnierz podziemia antykomunistycznego (IV Komenda WiN), więzień stalinowski, członek NSZZ „Solidarność”, podpułkownik WP w stanie spoczynku.
Leszek Mroczkowski urodził się 8 października 1931 r. w Warszawie (wg innych źródeł w Pustelniku k. Marek). Po wojnie został wysłany przez matkę do ciotki w Jeleniej Górze, aby tam kontynuować przerwaną przez okupację naukę. W 1950 r. w Gryfowie Śląskim w gimnazjum dla dorosłych wstąpił do organizacji niepodległościowej „Wolność i Walka-Równość i Niepodległość”, gdzie pełnił funkcję zastępcy dowódcy oddziału specjalnego w stopniu sierżanta. Do jego zadań należało przerzucanie żołnierzy podziemia niepodległościowego na zachód przez Czechosłowację. W 1952 r. został aresztowany w trakcie obławy, a następnie przewieziony do WUBP we Wrocławiu, gdzie był torturowany. W 1952 r. został skazany na karę śmierci. Tylko dzięki osobistej interwencji matki, która sprzedała cały swój majątek by opłacić adwokata, wyrok zamieniono na 12 lat więzienia. Karę odbywał w Zakładzie Karnym we Wronkach, a następnie w Sieradzu, skąd w 1957 r. został zwolniony na mocy amnestii. W 1964 r. ukończył Liceum Zawodowe w Warszawie. W sierpniu 1980 r. był współorganizatorem Komitetu Strajkowego, a od września 1980 r. członkiem Komitetu Zakładowego "Solidarności" w warszawskim Zakładzie Materiałów Elektrycznych. W 1985 r. był uczestnikiem głodówki w obronie więźniów politycznych w Krakowie-Bieżanowie, od tego samego roku był rozpracowywany i wielokrotnie zatrzymywany przez SB. Od 1990 r. należał do Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego. Zmarł 14 stycznia 2021 roku.