N0534
Żołnierz Armii Krajowej, a po wojnie II Korpusu Polskiego, Powstaniec Warszawski.
Jest sierpień 1944 roku, pierwsze dni Powstania. Stanisław Woźniak „Staś”, mimo młodego wieku, jest żołnierzem 1112 plutonu AK. Pełni służbę wartowniczą przy Komendzie Głównej. Od dowodzącego plutonem porucznika Jerzego Kamlera otrzymuje wraz z kolegą rozkaz zbadania drogi z Woli do Starego Miasta prowadzącej przez teren dawnego getta. Jest to o tyle ważne, że trasą tą przejdzie cała Komenda Główna AK i Delegatura Rządu. Przed młodym chłopakiem więc niezwykle odpowiedzialne zadanie. Wywiązuje się jednak z niego bezbłędnie. „Ja przeprowadzałem jedną grupę, a ten kapral prowadził drugą grupę tych wszystkich oficerów, rządu polskiego, co był tutaj, delegatura i część naszego plutonu. I doszliśmy do Starego Miasta”. Wkrótce otrzymuje kolejną misję – tym razem zbadania drogi ze Starówki do Śródmieścia prowadzącej kanałami. Wraz z dwiema łączniczkami i żydowskim przewodnikiem ruszają podziemną trasą, ale na skutek błędnie sporządzonego planu mylą drogę i zamiast do Śródmieścia trafiają…nad Wisłę. Jednak ich błąd pozwala skorygować trasę i kolejna grupa z dowództwem Komendy Głównej AK cało dociera do celu w nocy z 25/26 sierpnia.
